Το σχολείο των φλαμίγκο (Λήδα Κατσάνου, Ε1 2010-2011)
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό φλαμίγκο. Το φλαμίγκο αυτό το έλεγαν Ρόζα.
Η Ρόζα είχε ένα όνειρο: να κάνει τον κόσμο των φλαμιγκο καλύτερο. Ήθελε να χτίσει πάρκα, δημαρχεία, νοσοκομεία, προεδρία και κάτι που να μορφώνει τα μικρά φλαμίγκο. Μα η μαμά της δεν την άφηνε, έτσι ο μπαμπάς της, της είπε ότι τα όνειρά της κάποια μέρα θα γίνουν αληθινά. Η Ρόζα πίστεψε τον μπαμπά της και συνέχισε να κάνει όνειρα για το μέλλον.
Όταν μεγάλωσε, η Ρόζα έγινε πρόεδρος των φλαμίγκο, αλλά ακόμα
σκεφτόταν το παλιό της όνειρο:να βρει κάτι που να μορφώνει τα μικρά φλαμίγκο. Αγόρασε μια παλιά αλάνα κι έχτισε ένα κτίριο και φώναξε φλαμίγκο που ήξεραν να διδάσκουν γράμματα. Αγόρασε κάτι μικρά τραπεζάκια και καρέκλες όπου θα μπορούν να κάθονται τα μικρά φλαμίγκο. Αυτό το κτήριο το ονόμασε σχολείο και σιγουρεύτηκε πως θα μπορούν τα μικρά φλαμίγκο να μορφωθούν. Έτσι αυτοί έζησαν καλά και εμείς καλύτερα.
Λήδα Κατσάνου Ε1΄